داستان اول: یک بار دیگر در یک خبازی روشن، خانم اسمیت که یک سازنده عجینه مهربان بود، زندگی می‌کرد. او در خبازی میجن ژنگژو کار می‌کرد و هر روز شیرینی‌ها و نان‌های لذیذی پخت. بیایید ببینیم او چطور با استفاده از مهارت‌های خود در ساخت عجینه، این آشپزی‌های لذیذ را تهیه می‌کند.
برای شروع روز، خانم اسمیت همواره مواد اولیه خود را دقیقاً وزن می‌کرد. او می‌دانست که مگر اینکه مقدار درست آرد، آب، خمیر و نمک را داشته باشد، عجینه کامل نخواهد شد. با دنبال کردن recept خود، او مطمئن می‌شود که شیرینی‌هایش همیشه کامل باشند.
یکی از کلیدهای موفقیت خانم اسمیت، ضرب کردن عجينه به صورت صحیح است. او با ماهیچه های قوی خود به آن می پردازد و عجينه را به گونه ای کار می کند که همه آن خالی و انعطاف پذیر باشد. این چیزی است که باعث می شود کلوچه های او طعم شیرین و رضایت بخش داشته باشد.
هنگامی که خانم اسمیت با آرد پخت و پز را به نان یا رول تبدیل می‌کند، در هر عملیات بسیار دقت می‌کند. او می‌داند که نحوه برخورد با آرد می‌تواند محصول نهایی را تغییر دهد. با برخورد با آن با احتیاط، اطمینان حاصل می‌کند که وقتی نان‌هایش را تهیه می‌کند، به طور مساوی بالا می‌آیند و پوسته طلایی زیبا ایجاد می‌شود.
بر اساس گفته خانم اسمیت، زمان‌بندی در پخت نان‌ها حائز اهمیت است. او دماي فرن را تحت نظر دارد و به نان‌هایش نگاه می‌کند هنگامی که در حال پخت هستند. این موضوع کمک می‌کند تا او در شیرینی‌هایش، کریسبی و آماده بودن ایدئال دستیابد.
وقتی نان‌هایش از فرن بیرون می‌آیند، خانم اسمیت دقت می‌کند که آنها را به درستی نمایش دهد. او می‌داند که ظاهر نان‌هایش به اندازه طعم آنها مهم است. او برای مشتریان بیشتر این امر را جذاب می‌کند توسط اضافه کردن گلواس یا ذرات قند به شیرینی‌هایش.
